De 5G wordt geen gedopeerde 4G, wél een volledig nieuwe technologie waarmee het internetnetwerk volledig wordt benut. De inzet is niets minder dan een wereldwijde digitalisering van de maatschappij. Europa verwacht dan ook van ons dat we op dezelfde lijn zouden staan: dit zou in de komende jaren de belangrijkste race om technologisch leiderschap kunnen worden. Toch weigert Brussel om achter de startblokken te gaan staan.
Met de 5G-technologie zijn wij in staat om veel meer data te verwerken dan vandaag. We kunnen hiermee objecten massaal aansluiten in een volledig onderling verbonden omgeving. Een auto is nu bijvoorbeeld al min of meer aangesloten: hij houdt verplaatsingen bij, suggereert routes en kan eventueel van punt A naar punt B geleid worden. Een auto via 5G verbinden opent echter een volledig nieuwe wereld: auto’s worden helemaal autonoom omdat hun bewegingen kunnen interageren met die van de andere voertuigen. Net omdat de wagen die data ter plaatse aanmaakt, dragen zijn verplaatsingen bij tot het real time beheer van het lokale verkeer.
Europa ondersteunt de 5G-technologie omdat die meer economische ontwikkeling belooft. Ze riep elk land op om een stad te kiezen voor de invoering van deze nieuwe norm. Brussel leek vanzelfsprekend – als nationale én Europese hoofdstad – voorbestemd voor die rol. Maar dat was buiten onze uiterst strenge emissienormen en onze belastingen gerekend. Die maken de installatie van de 5G-technologie vandaag bij ons technisch onmogelijk …
Voor Agoria – de federatie van bedrijven ‘die technologie inspireert’ – is dit natuurlijk onaanvaardbaar. CEO Marc Lambotte vertelt ons meer over wat er op het spel staat.
Beci: Brussel staat uiterst wantrouwig tegenover golven. Heeft de stad het mis wanneer ze niet de eerste wil zijn om te experimenteren met een volledig nieuwe technologie? De frequenties zijn anders, de aansluitingen talrijker en permanent, het aantal antennes en het vermogen stijgen.
Marc Lambotte: De WHO-norm bedraagt 41,2 V/m. 22 van de 28 EU-lidstaten passen deze norm toe, die trouwens ook de Europese Commissie aanbeveelt. Vlaanderen keurde al een norm goed die vier keer strenger is (20,6 V/m). Brussel is met 6,01 V/m nu zelfs vijftig keer strenger – de strengste in heel de EU! Deze norm is op zich al ontoereikend voor de 4G, aangezien het verbruik van data jaarlijks bijna verdubbelt! Om de 5G in Brussel te kunnen implementeren, vragen we dat de stad ten minste de Vlaamse norm zou volgen. Dat lijkt ons erg redelijk, en we passen zo ook het voorzorgsprincipe toe.
We gaan niet alleen economische ontwikkelingskansen missen waar de meeste Europese steden wél van zullen kunnen genieten. Door politiek uitstelgedrag lopen we bovendien een almaar grotere achterstand op, die we steeds moeilijker zullen kunnen inhalen. Dat is dramatisch. Laten we ook niet vergeten dat de bedrijven die in het 5G-potentieel willen investeren niet gewoonweg zullen wachten op een politieke consensus, waarvan de inhoud ook nog eens onzeker is. Neen, ze zullen als gevolg hiervan ronduit ergens anders investeren.
Bij de regularisatie van deze situatie moeten we ook rekening houden met de – helaas – gebruikelijke administratieve traagheid bij het verkrijgen van de vergunningen voor de infrastructuurwerken die de plaatsing van de nieuwe antennes vereist. En dan hebben we het niet over de problematiek van de gemeentelijke taksen op die antennes. We modderen aan en riskeren om de boot te missen.
Welke meerwaarde belooft de 5G-technologie voor onze economie?
De overgang naar de 5G zou vanzelfsprekend moeten zijn, aangezien we steeds meer data consumeren.
De digitalisering zal de productiviteit van bedrijven doen toenemen. Dat leidt op zijn beurt tot een stabieler of sterker concurrentievermogen, zeker op internationaal vlak, waardoor we banen behouden of nieuwe scheppen. Maar het belangrijkste hierbij is dat de technologie de ontwikkeling van nieuwe producten en diensten mogelijk maakt. Ik denk maar aan het thema smart cities. Onze nochtans ‘5G-terughoudende’ beleidsmakers pleiten hiervoor (onder meer omdat intelligente steden misschien een uitweg bieden voor het probleem van de mobiliteit waar Brussel niet van af geraakt!). Ik denk verder aan verbonden objecten, die de weg vrijmaken voor nieuwe activiteiten of voor nieuwe manieren van leven. Of aan kunstmatige intelligentie, die om een krachtig netwerk vraagt. Of nog aan interactieve video in ultrahoge definitie en zonder wachttijden, die de weg vrijmaakt voor precisiechirurgie, indien nodig zelfs op afstand, enz.
Het gaat hier om de wereldwijde digitalisering van de hele economie, de samenleving en de overheden[1]: dreigen we deze boot echt te missen? Andere zijn al mee: veel testprojecten of 5G-investeringen zijn momenteel lopende of gepland, zoals in Zuid-Korea, China en de VS. Of zelfs dichter bij ons in Frankrijk, waar negen metropolen geselecteerd werden om dit jaar de technologie te testen. De Europese Commissie roept de lidstaten toe om hiermee verder te gaan: Europa moet zich met deze nieuwe technologieën namelijk tegenover de internationale concurrentie positioneren. Technologisch leiderschap is van groot belang.
De 5G-technologie vereist veel meer zendmasten, waar onze gemeenten overmatig belastingen op heffen. Hoe lossen we dit op?
De telecomoperatoren zijn bereid om 150 miljoen euro te investeren om bestaande netwerken te optimaliseren en nieuwe infrastructuur te bouwen. De belastingen op de antennes wegen echter op de investeringen. De gemeenten moeten daarom, samen met het Brusselse Gewest, absoluut eerst de belasting op de antennes afschaffen.
Bestaat er dan geen gevaar om ‘ultraverbonden’ te zijn? Een complexere technologie betekent toch ook potentiële systemische storingen.
Zoals bij elke nieuwe technologie ontstaan, naast de vooruitgang en voordelen, ook nieuwe risico’s. De technologie kan deze risico’s net dankzij nieuwe ontwikkelingen inperken.
Zal de 5G-technologie tot meer activiteit leiden? Wat met onverwachte gevolgen, zoals de verdwijning van duizenden bedrijven door Amazon?
5G betekent absoluut meer activiteit! Alleen de telecomoperatoren zelf kondigen al 1500 directe en even veel indirecte banen aan. Daarnaast zullen er nieuwe producten en diensten rond de nieuwe technologie ontstaan. Andere activiteiten zullen dan weer verdwijnen of evolueren als gevolg van de 5G. Hoe sneller België deze nieuwe technologie daarom toepast, hoe groter zijn voordeel ten opzichte van andere landen en dus ook de daarmee gepaard gaande economische ontwikkeling en werkgelegenheid.
[1] https://press.agoria.be/telecomsector-nood-aan-een-new-deal#
Digitalisering van de industrie of digital manufacturingProductiebedrijven moeten kunnen inspelen op de veranderende marktvraag, met als uiteindelijk doel op verzoek batches van één eenheid te kunnen produceren. Ze dienen hiertoe hun productiesystemen ‘aan te passen’ om ze bijvoorbeeld flexibeler te maken, om zelflerende functies te integreren of om een maximale aanpassing aan productiegevaren te garanderen. Daar is vooruitgang voor nodig, zowel op het vlak van organisatie als van de technologie. De Cyber Physical Systems zijn modules die een connectie tot stand helpen te brengen tussen de verschillende componenten van een intelligent productiesysteem. In de fabriek van de toekomst zijn de bedrijfsprocessen gedigitaliseerd en online verbonden. De impact van de verschillende opties binnen het besluitvormingsproces wordt vooraf geëvalueerd. |
Kenmerken van de 5GCommunicatie tussen talloze objecten: dit vereist een uitgebreide dekking, een laag stroomverbruik en een relatief kleine bandbreedte. De vooropgestelde meerwaarde van de 5G ten opzichte van de huidige technologieën ligt in de capaciteit om objecten te verbinden, die zeer dicht op het grondgebied zijn verdeeld. Ultrasnelle verbinding met een eenvormige kwaliteit van de dienstverlening: dit betreft alle toepassingen en diensten die om een steeds snellere verbinding vragen, bijvoorbeeld om video’s in ultrahoge definitie (UHD-8K) te bekijken of draadloos virtual of augmented reality-toepassingen te streamen. Uiterst betrouwbare communicatie voor buitengewone behoeften met zeer lage wachttijden, voor een grotere reactiviteit: dit omvat toepassingen die een extreem hoge reactiviteit en hoge overdrachtsgaranties vereisen. Die vraag bestaat vooral in de vervoerssector (bijvoorbeeld de reactietijd bij het risico op een ongeval), in de geneeskunde (telechirurgie) en algemener in de digitalisering van de industrie.
|