Sinds de pandemie is de wereld van coaching drastisch veranderd en zijn de grenzen tussen coaching en therapie enigszins vervaagd. De gezondheidscrisis heeft nieuwe uitdagingen met zich meegebracht: een toename van mentale gezondheidsproblemen, afzondering, vervaging van de grens tussen werk- en privéleven, onzekerheid, betekenisverlies, beroepsomscholing en gezinsproblemen ... Deze verschuivingen hebben nieuwe coachingmoeilijkheden aan het licht gebracht waar coaches dagelijks mee worden geconfronteerd.
Deze situatie heeft geleid tot psychologische en emotionele problemen bij sommige mensen die verder gaan dan het traditionele kader van coaching, waardoor het moeilijker is geworden om een onderscheid te maken tussen de rol van coach en die van psycholoog.
We merken ook dat de termen “coach” en “psycholoog” vaak door elkaar worden gebruikt in de professionele wereld. In werkelijkheid verwijzen ze naar verschillende methoden en zeer verschillende rollen.
Een duidelijk verschil tussen de termen
Coaching is de kunst om iemand te begeleiden naar het bereiken van specifieke, concrete doelen en het realiseren van individueel potentieel. Of het nu gaat om het uitbouwen van een carrière, het verbeteren van leiderschapsvaardigheden of het vinden van een beter evenwicht tussen werk- en privéleven, de coach is er om te begeleiden, te motiveren en aan te moedigen. Zijn of haar rol is gebaseerd op het heden en gericht op de toekomst.
Psychologen daarentegen zijn professionals in de mentale gezondheidszorg die zijn opgeleid om psychologische en emotionele stoornissen te identificeren en te behandelen. Hun benadering is meer op het innerlijke gericht en therapeutisch, waarbij ze de oorzaken van gedrags- en emotionele problemen onderzoeken. Ze zijn opgeleid om een verscheidenheid aan therapeutische methoden te gebruiken.
Terwijl een coach je helpt strategieën te ontwikkelen om verder te kunnen komen, helpt een psycholoog je te begrijpen waarom je vastzit.
Verschillende beroepen voor verschillende behoeften
Sinds Covid-19 hebben coaches vaak te maken met mensen in grote emotionele nood, die tekenen van angst of depressie vertonen. Hier bestaat het risico dat een onzichtbare grens wordt overschreden: die tussen coach en psycholoog.
En dat is waar we op moeten letten.
Net zoals het zinloos zou zijn om je polsslag te meten met een kompas, is het net zo ondoeltreffend om met coachingsmethoden te zoeken naar antwoorden op diepgewortelde psychologische problemen. Daarnaast is een psycholoog niet noodzakelijk de beste keuze om specifieke prestatiedoelen te helpen bereiken.
Het is daarom essentieel om je behoeften duidelijk te identificeren om de juiste begeleiding te kiezen, hoewel de twee beroepen samen kunnen werken.
In conclusie:
Weten wie je moet raadplegen is essentieel om effectief vooruitgang te boeken op het pad naar persoonlijke ontwikkeling.
Je kompas (coach) is er om je te begeleiden bij je concrete acties en beslissingen, terwijl je stethoscoop (psycholoog) dieper ingaat op je emotionele en mentale toestand.
Weten wanneer je wie nodig hebt, is al een stap op weg naar welzijn. En in een wereld waar persoonlijke ontwikkeling en welzijn prioriteiten zijn geworden, is het cruciaal om te weten bij wie je terecht kunt voor de juiste ondersteuning.
Kortom, om de toekomst gerust te verkennen, moet je ervoor zorgen dat je het kompas in je hand hebt en/of de stethoscoop op je hart, en niet andersom!
Ontdek onze podcasts over welzijn op het werk.
Praktisch advies en effectieve strategieën voor het creëren van een gezonde en motiverende werkomgeving.