Eerst de competenties, dan de handicap!
DiversiCom helpt mensen met een handicap aan het werk in ondernemingen. Een gezin op vier wordt geconfronteerd met een handicap, het is dus zeker nuttig om de obstakels uit de weg te ruimen.
Bijna vijf jaar begon Marie-Laure Jonet aan een volledige professionele heroriëntering. Na veel reizen voor de ene job en vervolgens een job in de communicatie bij de Europese Commissie, voelde ze dat het tijd was om zich ten dienste van anderen te stellen. “Ik werk graag in de communicatie, als ze een boodschap dient waar ik achter sta. Beetje bij beetje voelde ik dat ik mijn werk bij de Commissie niet meer met hart en ziel deed, ook al geloof ik volledig in de Europese missie”, aldus Marie-Laure.
Al sinds haar tienerjaren in de jeugdbeweging had Marie-Laure ervaring met de zorg voor mensen met een handicap. “Mijn groep organiseerde een thalassoreis naar Tunesië voor kinderen met autisme van 5 tot 15 jaar. Een ongelofelijk avontuur op menselijk vlak!” In 2005 zet ze een begeleidingsprogramma op waarbij gezinnen op vrijwillige basis kinderen met een handicap opvangen. Enkele weekends per jaar komen de gezinnen bij mekaar en vangen ze de kinderen op, om de biologische ouders wat ademruimte te geven. “Daarnaast hadden we nog andere doelen voor ogen: kinderen met autisme uit de gebruikelijke infrastructuur halen, gezinnen sensibiliseren rond handicap en hen de kans geven om te helpen, ook de jongste gezinsleden. Zo zijn mensen er snel van doordrongen dat handicap deel uitmaakt van het leven.”
1 gezin op 4
In België leeft 15% van de actieve bevolking met een handicap. Dat is een element waarmee men ook rekening moet houden op de arbeidsmarkt, zeker omdat 80% van die handicaps niet aangeboren zijn. Een gezin op vier krijgt te maken met een handicap. In februari 2014 legde Marie-Laure de statuten van de vzw DiversiCom neer, sinds oktober van dat jaar is ze er fulltime mee bezig. Al snel stapte Eléonore mee in het avontuur. De twee vrouwen delen dezelfde waarden. Vandaag telt de vzw 5 personen en is ze actief in het Brussels Gewest. “We zijn gemachtigd door Actiris en de Franse Gemeenschapscommissie om werkzoekenden met een handicap te begeleiden. Vandaag heeft maar 35% van mensen met een handicap een job, dat is één persoon op drie met een motorische, mentale, zintuiglijke of cognitieve handicap of met een invaliderende ziekte zoals mucoviscidose of de ziekte van Crohn. Het feit dat 80% van de handicaps onzichtbaar zijn, maakt onze missie des te relevanter: wij willen ondernemingen overtuigen om hun deuren open te zetten. En om vervolgens de nodige aanpassingen te doen aan de noden van de werknemers met een handicap. Maar het uitgangspunt van onze aanpak is altijd: eerst de competentie. Vandaar de ‘Com’ in ‘DiversiCom’.”
De vzw begeleidt de werkzoekende met een handicap, adviseert de onderneming bij de verschillende stappen van het rekruteringsproces, in samenwerking met het hr-departement en de toekomstige collega’s, en snijdt tijdens het sollicitatiegesprek de kwestie van de aanpassingen aan. Tot slot communiceert, deelt en verspreidt DiversiCom goede praktijken. Na de aanwerving worden er regelmatig opvolgvergaderingen georganiseerd.
Coaching
DiversiCom kan rekenen op een netwerk van een honderdtal partnerondernemingen. “Bij de vorige stand van zaken in 2017 was 48% van de werkzoekenden met een handicap aan het werk, een resultaat dat de verwachtingen van de autoriteiten voor deze doelgroep ruim overschreed. In 2018 werden 96 projecten gefaciliteerd door onze tussenkomst”, aldus de oprichtster van de vzw.
Vanuit het principe ‘hoe sneller men de handicap begrijpt, hoe beter men ermee omgaat’, begeleidt de vzw ook laatstejaarsstudenten met een handicap om hun weg naar de arbeidsmarkt te vergemakkelijken.
“Het belangrijkste ingrediënt is goede wil. Maar die goede wil moet er zijn bij beide partijen. Dat buiten beschouwing gelaten, zijn alle oplossingen anders. Wij willen mogelijk maken wat ons de normaalste zaak van de wereld lijkt. Daarbij is het essentieel om ook de medewerkers van de aanwervende onderneming te sensibiliseren!”, besluit Marie-Laure Jonet.
Met de steun van:
