Veertig nationaliteiten in één bedrijf ! Bij Tower Automotive in Destelbergen (Gent) werken 270 mensen van nagenoeg veertig verschillende culturele achtergronden.
“Diversiteit bij Tower is aangeboren”, zegt Charlotte Nollet, HR-manager. Wat betekent dat voor het diversiteitsbeleid? “Er bestaat geen handleiding voor diversiteit. We hebben onze aanpak gaandeweg ontwikkeld, we hebben ontdekt wat nodig was en wat werkte. Omdat we rekening willen houden met onze mensen, met hun situatie.
Tower Automotive is toeleverancier in de automobielsector, en dat zie je meteen. In de grote fabriekshal staan lasrobotten op een rij. Die lassen deuren, koffers, vloerplaten voor autofabrikanten. Het materiaal komt in stukjes binnen en gaat als halffabricaten buiten. Robotten zorgen voor puntlassen, booglassen, verlijmen, ….
Het is een ‘greenfield’ fabriek. Ze startte begin deze eeuw, toen het nabij gelegen Volvo Gent een nieuwe wagen mocht bouwen en daarvoor toeleveranciers zocht. “Maar het was geen eenvoudige klus”, zegt Charlotte Nollet. Volvo zocht op dat moment zelf 1.400 nieuwe mensen. De vijver waarin Tower en de andere nieuwe toeleveranciers moesten vissen, was in één klap voor een groot stuk leeggevist. “Zo zijn we gestart: met mensen die handen aan hun lijf hadden, mensen die konden en wilden werken. We keken niet naar kleur, naar taal, naar religie. Zo hadden we meteen een diverse groep van medewerkers bij elkaar. Veel gekleurde medewerkers, van Arabische origine, maar ook heel wat van Afrikaanse.”
“We hebben dat allemaal doorgesproken met de vakbonden. We wilden een goede mix, een afspiegeling van de gemeenschap hierbuiten. Er is bij ons geen enkele groep in de meerderheid, het is een som van minderheden.”
Taal
Taal blijft een aandachtspunt. “Wij communiceren zelf in het Nederlands en in het Engels. Niet om redenen van veiligheid of operationaliteit – je kan alles desnoods met pictogrammen uitleggen. Maar we vinden onderlinge communicatie belangrijk , voor het individu, voor de groep. We sturen medewerkers na de uren soms naar een cursus Nederlands – op onze kosten.”
“Maar onder elkaar mogen ze hun eigen taal spreken. Sommige bedrijven ontmoedigen dat, wij niet. Wij horen hier de meest verschillende talen. Toch stimuleren we ze om allemaal een mondje Engels of zelfs Frans te kennen.”
Zijn er soms akkefietjes? “We hebben nultolerantie voor discriminatie en racisme. We hebben bijvoorbeeld een tijd geleden iemand de deur gewezen omdat die niet onder de leiding van een alleenstaande vrouw wou werken – een Afrikaanse dame, een Afrikaanse man. De man zei dat dit in zijn cultuur niet kon. Wel, dat kan dan misschien wel zo zijn, maar dat is een lijn die we niet wilden overschrijden.”
In de werknemersgroep zijn er heel wat collega’s van Afrikaanse origine. “Maar ook daar zie je een geweldige diversiteit. Je hebt moslims, katholieken, andersgelovigen. Er zijn West- en Oost-Afrikanen, met de meest uiteenlopende talen. Ook in een zogenaamde ‘zelfde’ groep zie je diversiteit.”
Dat is ook het startpunt van de diversiteitstraining die Tower geeft aan alle leidinggevenden, op elk niveau. “Ook een ‘wit’ bedrijf is divers: mannen en vrouwen, hoog- en laagopgeleid, grote en kleine mensen, uiteenlopende karakters, verschillende ambities. We zijn allemaal ontzettend divers. Het enige wat wij hier extra hebben, dat zijn culturele en religieuze verschillen. Daar houden we dan ook rekening me. Moslims mogen bidden tijdens de pauze. Ze mogen zich ritueel wassen, maar dan liefst in de douches, niet in de toiletten. En in principe mag er niet gegeten worden op de werkvloer, maar tijdens de ramadan mag dat wel.”
Tegelijk zijn er ook zoveel menselijke dingen die gemeenschappelijk zijn. “Iedereen wil vooruit, wil zorgen voor de kinderen, centen verdienen, lekker eten, … of dat nu pikant is of niet. En de verschillen, die los je in een onderneming nog redelijk makkelijk op. Iedereen heeft hier de gemeenschappelijke doelstellingen, de drive voor kwaliteit, de sfeer van de Tower-familie, … We zijn een ‘gemeenschap’, in alle specificiteit.”
Vakantie
Tower Automotive heeft ook afspraken rond extra vakantie. “In de zomer sluiten we de fabriek drie weken. Maar we geven onze collega’s de mogelijkheid om twee weken extra vakantie te nemen. Zo krijgen mensen de kans om hun familie te bezoeken in de Maghreb, verder in Afrika, in Azië, Centraal-Europa.”
Dat is een bewuste keuze. “Die langere vakanties moet je kunnen plannen. Je zou ook kunnen zeggen: drie weken en daarmee uit. Maar dan krijg je medewerkers met ziektebriefjes, en dan heb je niets gepland. Dus organiseren we ons: we weten op voorhand dat een aantal collega’s twee weken lang niet bij ons zullen zijn. We weten dat we twintig tot vijfentwintig mensen zullen moeten vervangen. Dan zorgen we op tijd voor interimmedewerkers, zodat we even efficiënt kunnen blijven draaien.”
Die regel geldt trouwens ook voor mensen met roots uit de regio. “We doen niets op maat van een individu. Het is: ofwel voor iedereen, ofwel voor niemand. Ook iemand uit Gent kan twee weken extra vakantie vragen.”
En waar komt heel die aanpak vandaan? “Er bestaat geen handboek voor een diversiteitsbeleid. We kijken hoe andere ondernemingen het doen. En we hebben geleerd met vallen en opstaan.”
Actieplan diversiteit
Met de steun van:
