“Europa wordt het eerste koolstofneutrale continent tegen 2050!” Ursula von der Leyen, de nieuwe voorzitster van de Europese Commissie, stelde in december de Green Deal voor. Het plan getuigt van gezonde ambitie.
Een aantal zwartkijkers vond dit project meteen utopisch. Anderen oordeelden dat het plan te bescheiden blijft. Wij willen erin geloven, want de Europese Unie geeft hier blijk van leiderschap, terwijl anderen aarzelen, een afwachtende houding aannemen of zelfs achteruit krabbelen. De EU treedt consequent op en stippelt een transverse en multisectoriële aanpak uit, in domeinen als industrie, landbouw, vervoer, huisvesting, internationale handel, financiën, fiscaliteit e.a. Kortom, een geloofwaardige strategie. De EU kiest voor realisme, met een tussentijdse doelstelling van 50% minder CO2-uitstoot tegen 2030. Dit streefdoel wordt opgenomen in een toekomstige ‘klimaatwet’. De Europese Unie gaat resoluut te werk en verklaart bereid te zijn om een kwart van haar begroting te heroriënteren naar duurzaam beleid. Dankzij de hefboomeffecten zou de in een klimaatbank omgezette Europese Investeringsbank op die manier 1000 miljard euro investeren in 10 jaar tijd. De Green Deal werd toegewezen aan een Europees ‘zwaargewicht’: Frans Timmermans, vicevoorzitter van de Commissie. De ‘Deal’ heeft dus niets te maken met een zoveelste cosmetische ingreep.
Europa weigert de klimaatpsychose en engageert zich in een positief, verenigend, mobiliserend, zinvol en hoopgevend project. En tegelijk zwengelt de Green Deal de vooruitgang en de economische groei aan.
De ‘groene revolutie’ die op komst is, zal op een disruptieve manier nieuwe markten aanboren en nieuwe banen creëren. Zo zal bijvoorbeeld de herdefiniëring van energiestandaarden en vervuilingsnormen technologische ontwikkelingen aanwakkeren in sectoren als hernieuwbare energie, energie-efficiëntie, mobiliteit, bouw enz.
Het klimaatvraagstuk is van cruciaal belang voor de ondernemingen. Het milieu is ons gemeenschappelijk kapitaal – en als goede kapitalisten moeten we dit kapitaal beschermen als we dividend willen ontvangen. Maar er is meer: de bedrijven zelf staan op het spel. De jongeren die in 2019 van zich lieten horen en betoogden voor het klimaat, worden morgen bewuste consumenten en werkzoekenden. Meer nog dan hun ouders zullen ze de voorkeur geven aan duurzame producten en milieubewuste werkgevers. Ze doen het trouwens nu al!
De verandering is aan de gang. De banken gaan nu duurzamer investeren. De energiebedrijven en autoconstructeurs schakelen over op hernieuwbare energie. Projectontwikkelaars integreren circulair materiaalbeheer in het bouwproces. Lokale initiatieven ontwikkelen landbouwactiviteiten binnen de stad … En als Europa nu beslist zulke inspanningen van bedrijven te ondersteunen, mét de nodige middelen, wel, dan is dit schitterend nieuws!
Op zijn niveau koos Beci voor een gelijkaardige aanpak met de City Climate Challenge, die nu tientallen bedrijven samenbrengt rond één duidelijk doel: de Brusselse economie voorbereiden op koolstofneutraliteit. De inspanningen ondersteunen en het begonnen werk voortzetten: dit is ons goed voornemen voor 2020!