De EU-Milieukeur is herkenbaar aan zijn besterde bloem en is van toepassing op een dertigtal productcategorieën. Deze label onderscheidt producten en diensten met een opmerkelijk lage impact op het milieu en de gezondheid. Waarom zou u de label niet aanvragen, als u aan de criteria voldoet?
Ecolabel
De geschiedenis van dit klein Europees bloempje loopt terug tot 1992. In die tijd bestonden er al min of meer gevestigde milieukeuren, maar die bleven meestal nationaal van toepassing. Voorbeelden zijn Blauer Engel (Duitsland), NF Environnement (Frankrijk) en Nordic Swan (Scandinavië). Andere hebben slechts betrekking op één productcategorie (AB – biologische landbouw). De Europese Milieukeur heeft dan ook tot doel de informatie en de keuze te verbeteren voor de consument. Anderzijds wil hij de leveranciers aanmoedigen om duurzaam te gaan werken dankzij een waardevolle milieukeur die in gans Europa en voor zoveel mogelijk producten herkenbaar is.
28 jaar later worden er in de EU meer dan 37.000 producten verkocht, voorzien van de EU-Milieukeur. Deze label beoogt een vermindering van de negatieve effecten van productie en consumptie op het milieu, de volksgezondheid, het klimaat en de natuurlijke hulpbronnen. De Milieukeur hanteert hierbij een reeks strenge criteria uit wetenschappelijke studies en uitgebreid overleg met milieu-NGO’s, consumentenverenigingen, beroepsverenigingen, KMO’s en tussenpersonen.
Als teken van uitmuntendheid werkt de Europese Milieukeur ook selectief. Hij onderscheidt de meest efficiënte producten. Daartoe worden de criteria dan ook regelmatig herzien, zodat slechts 10 tot 20% van de op de markt gebrachte producten er aanspraak op kunnen maken, met het oog op voortdurende verbetering.
Het Europese bloempje pronkt op een dertigtal productcategorieën, zelf verdeeld in zeven groepen: huishoudelijke toestellen, schoonmaak en hygiëne, papierproducten, kleding, huis en tuin, smeermiddelen en ten slotte toeristische diensten. Andere categorieën worden momenteel onderzocht. Zo bijvoorbeeld financiële producten, voeding, kantoorgebouwen enz.
De Milieukeur moet worden aangevraagd: hij wordt niet automatisch toegekend. De producenten (namelijk fabrikanten, importeurs of tussenpersonen) moeten dus een aanvraag indienen, en dan wel in de volgende drie stappen:
- Controleer of er criteria bestaan voor uw product: De EU Milieukeur houdt rekening met de gehele levenscyclus van het product. Die begint bij de inzameling van de grondstoffen en eindigt bij het afval. Hierbij horen uiteraard verschillende vormen van impact in elk stadium van de cyclus, afhankelijk van de productfamilies. De gunningscriteria verschillen dus voor elke categorie. Voor drukwerk gaat de aandacht bijvoorbeeld naar de samenstelling van inkten en van de producten waarmee drukpersen worden gereinigd. De lijst met criteria voor elke categorie is te vinden op de Europese website van de EU-milieukeur. U vindt er bovendien een gebruikershandleiding, heel nuttig om het dossier voor te bereiden.
- Dien de aanvraag in bij de bevoegde nationale overheid: in België is dit de FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de voedselketen en Leefmilieu. Meer hierover op de website ecolabel.be. De indiening van het dossier brengt eenmalige kosten met zich mee, tussen 200 en 2.000 euro, naargelang van de omvang van de onderneming. Hierbij komt nog een jaarlijkse vergoeding: forfaitair of berekend op basis van de waarde van het product, maar steeds beperkt tot een maximumbedrag. EMAS of ISO 14001 gecertificeerde bedrijven genieten kortingen.
- Verkrijg uw label! De nationale overheid onderzoekt de aanvraag. Als die aan de criteria voldoet, wordt de EU-Milieukeur toegekend. De overheid en de aanvrager sluiten een contract en de onderneming ontvangt een licentienummer.
De consumenten kunnen online de catalogus met gekeurde producten raadplegen: http://ec.europa.eu/ecat.
Informatie: https://ec.europa.eu/environment/ecolabel ; https://www.ecolabel.be/nl
