Moeilijke beleidskeuzes staan de overheid te wachten om marges te herstellen tegenover de uitdagingen van de transitie en de vergrijzing van de bevolking. De beroepswereld zal zijn veiligheidsgordel vastklikken, maar vraagt eveneens een levensverzekering.
Het Planbureau, de Nationale Bank en de Europese Commissie luiden voortdurend de alarmbel over het schuldniveau en de overheidsuitgaven in België. De totale schuld overtreft voortaan de jaarlijkse productie van rijkdom. Het tekort bereikt nu 5%.
In vijf jaar tijd is de Brusselse schuld bijna verdrievoudigd. 6,5 miljard inkomsten tegenover 7,9 miljard aan uitgaven: hoe lang houden wij dat vol?, vraagt het Rekenhof. De reikwijdte van het overheidsoptreden is aan herziening toe.
Bovendien knipperen alle verklikkerlichtjes aangaande de doelstelling van een koolstofvrije economie tegen 2050. De cijfers zijn duizelingwekkend. Volgens het jongste McKinsey-verslag vertegenwoordigt dit alleen al voor België een investering van 415 miljard euro, amper minder dan één jaar BBP.
Als we daar de uitdagingen rond de vergrijzing van de bevolking aan toevoegen, staat het als een paal boven water dat de schulden van het land, het Gewest en de Brusselse gemeenten in het bijzonder een efficiënt bestuur vereisen om de marges te herstellen en de toekomst veilig te stellen.
Op maandag 27 november kwamen vertegenwoordigers van zelfstandigen, de middenklasse en werkgevers samen om bovenstaande gedetailleerde vaststelling op te stellen. Samen weigeren ze hals over kop als een variabele in de begrotingsaanpassing op te treden om de rekening te betalen.
De oproep van de Brusselse beroepswereld, zelfstandigen en ondernemers richt zich aan de overheden, op alle machtsniveaus. De bedrijfswereld houdt van Brussel maar beseft dat een aantal van zijn leden het Gewest dreigt te verlaten, richting gastvrijere oorden.
De overheid heeft tot taak het concurrentievermogen van de economie te garanderen, de werkgelegenheid te ondersteunen en de ondernemingen te begeleiden bij de transitie. Wat de informele economie betreft, wordt ook niet meer aanvaard dat de druk steeds valt op degenen die volgens de regels werken, ondernemen en investeren.
Ja, wij zijn bereid bij te dragen aan een aantrekkelijker Brussel! Ja, wij staan achter activiteiten die werkgelegenheid creëren! Ja, wij hebben geen moeite met een eerlijke bijdrage aan het algemeen welzijn! Ja, de armoede moet worden bestreden! Maar niet onder eender welke voorwaarden!
De beroepswereld verwacht dat de overheid zich in alle opzichten voorbeeldig gedraagt, met een sterk beleid dat berust op voorafgaande studie en evaluatie achteraf. Elke keuze moet het behoud op de lange termijn nastreven. Keuzes dienen niet om op korte termijn een paar mensen te behagen.
Wij vragen daarom een vergadering met de minister-president van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest voor een diepgaand gesprek over alle maatregelen die problemen opleveren voor de deelname van bedrijven en zelfstandigen aan de doelstellingen voor 2030, en zelfs daarna.
BECI als vertegenwoordiger van werkgeversorganisaties en zelfstandigen in Brussel
| Contact :
Charlier Zenari Maïlys |