In het maartnummer van uw magazine Brussel Metropool hebben 14 bedrijfsleiders ermee ingestemd om deel te nemen aan de vragenlijst van Giles Daoust (en ook aan de tekenkunst van Pierre Kroll!).
Joan Condijts – Medeoprichter van LN24, een Belgische non-stop nieuwszender
Wat was uw eerste betaalde baan (studentenjobs niet inbegrepen)?
Na mijn diploma heb ik drie maanden gewerkt voor een organisatie die de Euro 2000 voetbal moest voorbereiden. Ik werd er aangeworven om o.a. voor de communicatie in te staan.
Het “doorslaggevende ogenblik” in uw beroepsleven?
Het telefoontje dat ik kreeg om redacteur van L’Écho te worden. In die tijd stond ik aan het hoofd van de economische afdeling van de krant Le Soir. Het werd een echt keerpunt in mijn carrière: ik ben overgestapt van het middenkader naar het statuut van baas. Ik heb geen seconde geaarzeld.
Uw grootste succes in het beroepsleven?
Ik ben erin geslaagd om de strategische positionering van L’Écho te veranderen. We hebben een financiële en beurskrant omgetoverd tot een zakenkrant die openstaat voor politiek en cultuur. En toen zijn we lezers gaan winnen in plaats van ze te verliezen, in een sector die meestal de andere richting uitgaat.
Uw grootste tegenslag?
Ik heb te lang gewacht. Toen ik hoofd van de economische afdeling van Le Soir was, veranderde het management boven mij. Ik heb veel toestanden aanvaard. Ik had dit alles veel eerder een halt moeten toeroepen. Door het niet te doen, heb ik schade aangericht. Sindsdien begrijp ik hoe noodzakelijk het is om op het juiste moment beslissingen te treffen.
Voelt u zich ondernemer?
In den gronde ben ik een ondernemer. Maar ook ietwat ambivalent, dat geef ik toe. En ergens een beetje anti-conformistisch. Ik wil van niemand afhangen, dingen creëren en er zelf aan timmeren. Paradoxaal genoeg werd ik nogal conformistisch opgevoed. Voor mijn ouders betekende succes stabiel werk en een fatsoenlijk salaris. Op 40-jarige leeftijd maakt mijn echte natuur een comeback …
Als u dit alles niet had verwezenlijkt, wat voor werk had u dan graag gedaan?
Ik wou dat ik architect had kunnen zijn. Dit stemt overeen met mijn persoonlijkheid, die een zeer pragmatische, haast wetenschappelijke kant combineert met dit creatieve aspect.
Waaruit put u inspiratie?
Ik denk dat mijn DNA als journalist er voor iets tussen zit: ik haal mijn inspiratie overal waar iets opgevangen, verdiept en gebruikt kan worden. Voor mij geldt alles als een aanleiding om de hersenen te doen nadenken en creëren. Ik heb dus geen bevoorrechte bron van inspiratie.
Uw favoriete boek?
“Les mémoires d’Hadrien”, van Marguerite Yourcenar. Een duik in de diepe mensheid en menselijkheid, in de geschiedenis van een man, via zijn denkproces over fundamentele thema’s. Dit boek heeft een grote impact gehad op mijn leven als man en ondernemer.
Uw favoriete plek in Brussel?
De Zavel. Wellicht een van de mooiste en meeste verfijnde wijken van Brussel.
Welke tip had u uzelf aan het begin van uw carrière willen geven?
Durf meer aan en vergeet je dromen niet. Toen ik 20 was, wilde ik schrijver worden, maar ik kon het me niet veroorloven. Ik werd journalist en die droom vergat ik. Of liever gezegd, ik heb hem weggemoffeld. Maar de droom schoot weer te voorschijn toen ik 30 was.
Uw stelregel, uw favoriet citaat?
“Leven is niet wachten tot de storm voorbijtrekt, maar leren dansen in de regen.” (Seneca).