Liquidatie en faillissement

Faillissement is een procedure die wordt toegepast op een bedrijf (natuurlijke of rechtspersoon) dat niet langer aan zijn financiële verplichtingen kan voldoen. Het belangrijkste gevolg is de liquidatie (met andere woorden, de verkoop) van de activa van het bedrijf.

WAT ZIJN DE VOORWAARDEN?

  • Een persoon (natuurlijk persoon = individu) of rechtspersoon (= bedrijf) wordt failliet verklaard als op het moment van faillissement aan de volgende cumulatieve voorwaarden is voldaan:
  • het is een 'bedrijf';
  • het is “aanhoudend opgehouden met betalen” en dat het “krediet is aangetast”.

Als aan de bovenstaande voorwaarden is voldaan, moet het bedrijf binnen een maand na de aanhoudende staking van betalingen een faillietverklaring indienen bij de griffie van de betreffende rechtbank. Hiertoe wordt de faillietverklaring met bijlagen ingediend op het RegSol-platform.

FAILLISSEMENTSPROCEDURE

A. FAILLIETVERKLARING

  • Om de procedure te starten, (i) moet aan de voorwaarden worden voldaan en (ii) moet het faillissement worden aangegeven bij de ondernemingsrechtbank.
  • Faillissement kan op verschillende manieren worden aangegeven bij de ondernemingsrechtbank:
    • Verklaring van de gefailleerde zelf ('faillissement bij toelating')
    • Citering door een of meer schuldeisers
    • Dagvaarding van de procureur des Konings of een belanghebbende derde partij

B. HOE WERKT DE PROCEDURE?

  • Na de faillietverklaring en op voorwaarde dat aan de voorwaarden voor faillissement is voldaan, verklaart de ondernemingsrechtbank het bedrijf failliet.
  • Vanaf dat moment is er sprake van een overdracht ten gunste van de door de rechtbank aangestelde curator, die nu de enige persoon is die bevoegd is om het failliete bedrijf te vertegenwoordigen. De curator wordt over het algemeen beschouwd als een door de rechtbank aangestelde agent die optreedt als vertegenwoordiger van de schuldeisers en het failliete bedrijf.