Interview met Michel Croisé , CEO van Sodexo
Wat was uw eerste betaalde baan (studentenjobs niet inbegrepen)?
Ik was kinesitherapeut met een specialisatie sportkinesitherapie. In feite ben ik in mijn leven nooit op zoek gegaan naar een job. Ik heb al die banen zelf gecreëerd of kansen benut. Na mijn diploma heb ik een praktijk geopend en meerdere fitnesscenters. Ik begon elk nieuw jaar met een balans eerder dan goede voornemens. Het principe was eenvoudig: verder doen met wat mij aanstond en stoppen met wat mij verveelde. Wat later heb ik een zaak opgericht rond sport- en cultuurcheques, waardoor ik ten slotte bij Sodexo ben beland.
Het grootste succes in uw beroep?
Als sportkinesist werkte ik al gauw voor topsporters. Ik was toen jong en heb dankbaar gebruik gemaakt van een zekere zichtbaarheid om fitnesscenters op te richten die snel succes kenden!
Uw grootste tegenslag?
Mijn zaak rond sport- en cultuurcheques liep op de klippen. Het product was op zijn minst revolutionair, maar aan financiële geloofwaardigheid schoot het tekort. Ik benaderde omvangrijke ondernemingen, maar ik wist niet dat zulke grote werkgevers volume-activiteiten bezaten. Ze vertoonden wel belangstelling, maar waren niet bereid om miljoenen te storten op de rekening van een kleine KMO met een beperkt kapitaal. Ik heb het faillissement kunnen vermijden omdat ik werd overgenomen door Sodexo en deel ben gaan uitmaken van de groep!
Wat is uw super-troef?
Luistervaardigheid en empathie. Ik ben een fervent voorstander van time management. Ik ben namelijk afkomstig van de gezondheidszorg, en dat laat sporen achter. Kunnen luisteren naar zichzelf en naar de werknemers, da’s van fundamenteel belang. Ik moet ervoor zorgen dat de werknemers vlot hun werk kunnen doen. Dat betekent dat ik ook vaak belemmeringen moet wegwerken.
En uw grootste gebrek?
Ik ben een koppige doordouwer. Ik geef toe dat ik een hekel heb aan verliezen. Als ik deelneem, dan is het om te winnen. Aan het belang van de deelname heb ik geen boodschap!
Als u dit niet had verwezenlijkt, welk beroep had u dan graag beoefend?
Neuroloog. Een veeleisend beroep dat veel aandacht vergt!
Wat is uw favoriete film?
Daar heb ik niet meteen een antwoord op, maar ik werd onlangs betoverd door Bohemian Rhapsody van Bryan Singer. Ik ben amateurgitarist en houd van blues. Muziek maakt integraal deel uit van mijn leven. Ik heb thuis een flinke collectie gitaren. En wanneer ik op reis ben, heb ik altijd een ‘travel guitar’ mee.
Welke tip had u uzelf aan het begin van uw carrière willen geven?
Voor ondernemers die ondertussen intrapreneurs zijn geworden zoals ik, is het van belang om de onderneming te beheren alsof ze ons toebehoorde. En dan eerder optreden als opstandeling dan als een statutair kaderlid.
Uw stelregel, uw favoriet citaat?
“Een leider moet even ernstig zijn als een spelend kind” (Borges).